در این پست مطلبی از برادر بزرگوار جناب مهندس "عسگر اسماعیلی" از دوستان صمیمی شهید و از بستگان ایشان نقل میکنم که درباره این شهید سعید، و چرایی شهادتش بیان نمودند. ایشان در گفتگویی که با ایشان درباره مرحوم اخوی داشتم اظهار داشتند:
بنده اطمینان داشتم که ایشان به خاطر داشتن سه ویژگی اخلاقی خاصی که داشتند به افتخار شهادت نائل خواهند آمد

1. مداومت در تلاوت قرآن
ایشان در همه حال و در کوچکترین فرصت و اوقاتی که دیگران به بطالت می گذراندند مشغول خواند قرآن بودند. حتی در گوشی اش هم نرم افزار قرآنی نصب کرده بود و در مواقعی که قرآن در دسترس نداشت با آن مشغول تلاوت قرآن می شد حتی در جمع دوستان و محفل میهمانی فرصتی به دست میآورد مشغول تلاوت قرآن میشد

2. صله ارحام
ایشان نسبت به فریضه اخلاقی صله ارحام خیلی جدیت داشتند طوری که روزی نبود که سراغی از فامیل دور و آشنا نگیرند و در این مورد زبانزد فامیل بودند هر چند روز یکبار به فامیل سرکشی می کردند و حتی از کسانی که نسب فامیلی دوری هم داشتند سعی می کردند حالی بپرسند

3. نماز اول وقت
شهید محمد ابراهیمینسبت به نماز مخصوصا نماز اول وقت بسیار حساس و جدی بودند. بارها میشد که وقتی ایشان مشغول نماز میشدند مشغول تماشای حالت نماز خواندنشان میشدم و حال عجیبی به من دست میداد

ایشان با مظلومیت به شهادت رسیدند و لذا باید ایشان را شهید گمنام نامید هچند رسم است که شهدایی را گمنام می نامند که پیکرشان پیدا نمیشود اما ایشان شخصیتشان گمنام و مظلوم واقع شد و حتی شهادتشان نیز در مظلومیت و در گمنامی قرار گرفت